Jeed een löpt in sien Leven op een Stroot.
Keen een weet vörher, wann und wo se to Enn is.
All tosoom lot Spooren dor und manch een krützt unsern Weg.
Eenige, de wi droopen hebt, ward wi nie vergeeten.
Oog, wenn se föör jümmers goon sünd,
in unser Harten und unser Erinnerung ward se bleeben.
Tschüß, mien leeve Fründin....Du warst mi fehlen.
Dien Fründ Thies